عموماً اصطلاحاتی که متأسفانه در کلام و بحث معارف اهل بیت به کار برده می شود ، بدون توجه به مبانی علمی و فلسفی و حِکمی آن است که مع الاسف نتیجه اش عدم شناخت عام از وجود مقدس اهل بیت علیهم السلام است ؛ آن هم در بحث های بی مبنا و حاشیه روی های مرسوم در مباحث علمی اعم از فقهی ،کلامی ، فلسفی و عرفانی که عدم نصاب و قواره ی فرد مورد نظر در قرار گرفتن در مناظرات علمی در این خصوص باعث شده است که جامعه رویکرد سردی نسبت به این مفاهیم و معارف پیدا کند . یعنی این جامعه فی الحال اساساً تغذیه ی درست فکری نمی شود. متأسفانه اگر کسی هم به عنوان یک متکلم و یا به عنوان یک صاحب نظر یا پژوهشگر ، مبانی جدیدی را عرضه کند و با مبانی مصطلح و مرسوم و جَزمی متداول مخالفت کند و ذهنیّت تحریف گران و بدعت گذاران جامعه را در این خصوص به چالش کشد ،همه در مقابل او صف می کشند . چون به نفع این معارف محرّف در این منابر ملوّن نیست که این تغییرات ایجاد شود . چنین تغییراتی افق های علمی جدیدی را در تولید علم اهل بیت علیهم السلام اقتضا و ایجاب و ایجاد می کند ؛ و تنبلی علمی در غفلت هایی که از مبانی وجود دارد ، موجب مخالفت شدید خمود اندیشان و تحجرگرایان در این زمینه است .مخالفتی که بدیهتاً مبنای علمی هم ندارد و فقط توهین و تحقیرِ آویخته و آمیخته دریک سری تهمت ها و اهانت هاست و بس . حال در قالب اخباری گری و اشعری مزاجی و سمپاشی هایی از این دست ، نسبت به آدم هایی که در این زمینه در جستجوی تحول اند. البته ما نمی گوئیم تمام منتقدان در تمام نقدها ، در پی تحولند و یا تمام آنان صاحب نظر در این خصوص هم هستند و یا قادرند در تمام ابعاد تحول نظر دهند - کما این که در اغلب گفتگوهایی که داریم با منتقدان ، در این خصوص تذکر هم می دهیم که قرار نیست هر فرد در تمام موضوعات وارد شود در بحث های علمی - هم در موضوع زن وارد شود ، هم در موضوع فقه ، هم در موضوع فلسفه و حکمت ، هم در موضوع عرفان ، هم در موضوعات سیاسی ، هم در موضوع حاکمیّت و ولایت ،هم در موضوعات اقتصادی و اجتماعی - اینگونه قرار نیست باشد فضای نقد سالم و صحیح و معتدل در کشور. یعنی ما باید یک مقدار تخصصی تر به مسائل نگاه کنیم و بپردازیم .یک مقدار تفکیک قائل باشیم میان سطح ورود خود در مباحث از جهت وظایف و نقش ها ؛ و هر فرد در محدوده ی تخصصی خود ورود پیدا کرده و نظر اصلاحی و منتقدانه ی خود را بیان کند. برخورد ژورنالیستی و در همه ی ابعاد و به اندازه سطوح کم عمق بحث وارد شدن ، طبعاً دردی را از جامعه دوا نمی کند، بلکه در صغرای خود ، برخی شبهات و یکسری تشکیکات بی جواب را در تردیدهایی ایجاد می کند که معلوم نیست که بتواند آن متکلم یا آن سخنگو یا سخنران یا آن مناظره کننده از عهده ی حل و جمع و رفع آن هم در کبرای بحث برآید و جامعه را نسبت به آن تشکیکی که ایجاد کرده اقناع کند و ذهن جامعه را در این خصوص به خوبی و سلامت در آن پرورش ؛ و از مهالک و هاویه های سخت آن عبور دهد. در نتیجه در این بحث های بی مبنا که معمولاً از سر تا ته ِآن، به مستمع یادآوری می کند این تذکار را که در این غبارها آفاق علمی این جامعه گم شده است ! ، آفاق پژوهشی این جامعه و مبانی فقهی و علمی دستخوش تلاطم های ناگوار می شود ؛ و از همین است که جامعه فی الحال در اغتشاشات لابد ، با یک فقدان نظری بزرگ دست به گریبان است.
توضیح عکس اختصاصی : خرابه های اطراف حرم مطهر امیرالمؤمنین علیه السلام ، نجف اشرف / اربعین 1401
قوانین و مقررات
نسخه موبایل
