در جلسه ی نهم دوره ی تربیت اساتید
"خطبه ی حمد فاطمی" عنوان شد :
بیانات امیرالمؤمنین محدود به نهج البلاغه نیست و می شود در پی پژوهش های تکمیلی کل بیانات را احصاء کرد و از آن استفاده نمود ، مانند مفاتیح که علاوه برآن می شود از منابعی چون آثار سید بن طاووس (ره) استفاده ی بیشتری کرد - آقای فاطمی نیا (ره) می فرمودند ، می آیند به من می گویند که برای ما دعا خواندند ، برای من طلسم شده ، من می گویم پس ما باید در این کشور ، 20 میلیون ساحر و جادوگر داشته باشیم که هر که هر مشکلی دارد برای او سحر و طلسم شده باشد . آیا ما فی الواقع 20 میلیون ساحر و ساحره داریم ؟ ایشان می خواست بگوید که سحر و جادو وجود دارد ، امّا این طور نیست که هر بلائی که بر شما نازل شود به این خاطر باشد که یک نفر نشسته و شما را جادو کرده است ، این خیلی جمله ی کلیدی و مهمّی است که با فراست مؤمنانه از باب " المؤمن ینظر بنور الله " ایشان بیان می کند ، جوابی إقناعی مشحون از یک برهان مبین که مگر ما 20 میلیون ساحر و دعانویس داریم در این کشور ؟! یعنی می آید احصاء می کند در گرفتاری 60 - 70 میلیون نفر ، تا حالا 20 میلیون جادوگر بنشینند و اینها را سحر کنند! چون در توان یک ساحر نیست که این همه آدم را سِحر کند . در بحثی هم که درباره ی ادعیه داریم و مفاتیح ، ما اکنون در جهان البته که با اجنه هم سر و کارمان است . با صهیونیست ها و آن حرکت های جادوگرانه و شیطانی صهیونیسم و استکبار انگلیس و آمریکا و چین و ماچین ، آنجا علاوه بر دعاهای مفاتیح می توان سایر منابع ادعیه را که خود از منابع مفاتیح هستند مورد استفاده قرار داد. سلاحی که اکنون باید در دست ما باشد به عنوان سپر مبارزه ی مقدرمان با شیاطین جن و انس ، سلاح و سپر کامل باید باشد . اگرچه که علیرغم کارکرد مفاتیح حاج شیخ عبّاس قمی (ره ) بحث فهمش هم مهم است . همانی هم که الآن در مفاتیح وجود دارد ، بر روی فهمش کار نشده ، جوشن کبیر را سال هاست که همه دارند می خوانند ، بی آنکه اصلاً بدانند که چه می خوانند ؟ آن آقایی که می آید سیر مطالعاتی به خانم ها درس می دهد ، آن آقا چرا نمی آید یک بار جوشن کبیر را به آقایان درس بدهد ؟! مگر از جوشن کبیر ، سیر مطالعاتی ها واجب تر است ؟ بزرگ تر و تأثیر گذارتر است ؟ اکنون ما جوشن لازم داریم . اکنون تمام این بچّه های بسیجی که وسط میدان می روند و آسیب می بینند این ها حرز می خواهند . همین طور این ها را بی سپر و جوشن می فرستند وسط میدان . حرزتان کجاست ؟ کدام دعا پشت شان است ؟
یک نفر را من دیدم که عمیقاً در حال دعا بود ، می گفت من نذر می کنم ان شاء الله این جام جهانی برگزار شود و با این که فوتبال را قبول ندارم و دوست ندارم و می دانم که همین فوتبال چقدر آسیب به ما در فتنه می زند ، امّا نذر می کنم که این ها حتماً بروند و حتماً آمریکا را شکست بدهند . گفتم شما نذر کن در این کشور فعلاً بازی این آمریکا زده های داخلی را شکست دهیم ، حالا کو تا جام جهانی ؟ این نشان می دهد که افراد در این جا به این فهم نرسیده اند که باید نذر کنند برای نجات کشور . البته کشور از این باب در خطر آن چنانی نیست ، ولی افقش خطرناک است . یعنی آدم می بیند که این ها نمی فهمند ، چه کنیم که در آینده هم نخواهند فهمید . افق را در خطر می بینیم ، نه این که امروز را . امروز نهایتاً جمع می شود و تمام می شود ، برخلاف نظر کسانی که خود را صاحبنظر هم می دانند . خانم آمده در مقام مشاور بین الملل فلان سازمان حرف زده ، بعد می گوید این کشور آبروی جهانی اش رفت ! می خواستم بگویم اگر آبروی شما منظور است ، با این نوع مواضع سست عنصرانه بله حتماً رفت . آبرو کجا بود ؟ کدام آبرو ؟ جهان مگر ، جهان آبروست که پیش جهان ، آبروی ما برود ؟ با یک جهان بی آبرو و باطل ما سر و کار داریم . بروند به غربی ها بگویند که ایرانی ها ، این طوراند ، خب ، بروند بگویند ، چه اشکالی دارد ، مگر تا بحال نگفته اند و یا کم گفته اند ؟ این که می گویم مبانی ، این ها است . این که امام می گویند هیچ ، هیچ احساس نکردم - در برابر آن سؤال بیجا که احساس تان چیست ؟ - آن مبانی ، این جا هم باید باشد . آن خانمی که دلش می سوزد که آبروی ایران در جهان رفت ، کدام جهان ؟! آبروی ایران در جهان بی آبرو رفت ؟ مگر جهان آبرو دارد که آبروی ما پیش آن برود ؟ آبروی ما پیش خدا نرود ، بله این را باید بنشینیم عزا بگیریم و زار بزنیم . این جا و این که نذر و نیاز و روش مبارزه ، اکنون حتی در ادعیه هم متفاوت است ؛ و تا افراد از عمق جان به این نتیجه نرسند و دعا نکنند برای این کشور و احساس خطر نکنند در این کشور؛ و تا آدم هایی که نمی فهمند ، بفهمند ، آن هایی که نمی خواهند بفهمند هم خدا به آن ها بفهماند - چون اصلاً روا نیست که تمام فشارها بر ولیّ جامعه و بر اهل ولایت وارد شود بر اثر خطای یک عدّه خاصّ که نمی خواهند بفهمند و متوجّه نیستند - با توجّه به این شرائط ، ما باید مجهز به دعا باشیم و خطب امیرالمؤمنین را فارغ از فقط جنبه ی صوری بلاغت آن مورد استفاده و نظر قرار دهیم .